Το μέλλον είναι πάντα ευοίωνο. Ή μάλλον θα πρέπει να είναι ευοίωνο για να είναι μέλλον. Αλλιώς δε λογίζεται σαν μέλλον αλλά σαν καταδίκη. Δεν έχει καμία σημασία τι δείχνουν τα σημάδια του παρόντος και οι προβλέψεις. Το μέλλον όταν το κοιτάμε οφείλει να είναι λαμπερό και γοητευτικό. Αλλιώς δεν θα έχουμε τη δύναμη να αντέξουμε το παρόν, τη στιγμή την τωρινή, που είναι το σημαντικότερο και το μόνο πράγμα που οφείλουμε να ζούμε πραγματικά. Χωρίς ένα όμορφο μέλλον το παρελθόν και το παρόν, κυρίως αυτό, μαυρίζουν. Και το παρελθόν μπορείς να το αγνοήσεις, το παρόν όμως αν το αγνοήσεις, αγνοείς την ίδια σου τη ζωή. Γι' αυτό οφείλουμε να είμαστε εξτρεμιστικά αισιόδοξοι για το μέλλον μας μόνο και μόνο για να μπορέσουμε να ευχαριστηθούμε το παρόν ακόμα κι αν αυτό είναι μαύρο και μας καταθλίβει για την ώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου