Ο Άτυχος Ταξιδιώτης

 

Όλοι απέφευγαν το μονοπάτι που περνούσε δίπλα από το δέντρο που φτερνιζόταν. Όπως μαρτυρά ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές, αστερίσκους και άλλα παρόμοια νοστιμότατα οστρακοειδή, το δέντρο αυτό συχνά πυκνά φτερνιζόταν. Φτερνιζόταν τόσο δυνατά που μπορούσε να εκτοξεύσει το τρομερό -και αρκούντως αηδιαστικό- μίγμα χλωροφύλλης, χυμού και μίξας ως και δεκαπέντε μέτρα μακριά. Εκτός από σιχαμερό, το αποτέλεσμα της ευαίσθητης μύτης του συγκεκριμένου δέντρου είχε τη διόλου ευπρεπή συνήθεια να αφήνει λεκέδες αλλόκοτων σχημάτων στα ρούχα και μια βαριά μυρωδιά μούχλας και μπαγιάτικης μπύρας πάνω στα ρούχα του άτυχου ταξιδιώτη ο οποίος θα τύχαινε να περνά από εκεί κοντά την ώρα που το δέντρο θα έκανε τον χαρακτηριστικό ήχο "α-α-α-ααααψουυυυ!"

Και μια που αναφέραμε τους άτυχους ταξιδιώτες, υπήρχε σε εκείνη τη περιοχή ένας περίεργος τυπάκος με κίτρινο φολιδωτό πουκάμισο. ροζ παντελόνι που ιδροκοπούσε συνεχώς και μελιτζανί μακριά-πολύ μακριά- παπούτσια, ο οποίος ονομαζόταν ακριβώς έτσι. Άτυχος Ταξιδιώτης. Ο κύριος Άτυχος Ταξιδιώτης(Α.Τ. για συντομία) είχε κερδίσει επάξια το όνομα του. Δεν υπήρχε ταξίδι που να είχε κάνει, ακόμα και το πιο κοντινό που να μην τον είχε συναντήσει κάποια πρωτοφανής ατυχία. Κάποτε, περνώντας από ένα δύσβατο ορεινό μονοπάτι έπεσε θύμα μιας ληστρικής συμμορίας καρχαριών. Μιαν άλλη φορά το πρωινό που είχε ετοιμάσει σε έναν από τους σταθμούς του ταξιδιού του είχε πιαστεί όμηρος από μια ομάδα αδίστακτων μασκοφόρων ψύλλων. Όταν δε μπόρεσε να εξασφαλίσει τα λύτρα που του ζητούσαν(επτά άρραφες γούνες σκύλων μαζί με το δέρμα και μια ντουζίνα καλοθρεμμένα γατίσια μπούτια), αυτοί οι ελεεινοί εγκληματίες δε δίστασαν να κατεβούν στη παραλία και να πνίξουν ολόκληρο το πρωινό στην άμμο και τα αγριοκουκούναρα. Σε ένα άλλο του ταξίδι πήγε να... ξαλαφρώσει αλλά το δέντρο που διάλεξε, μια βελανιδιά, ήταν ο παθιασμένος έρωτας ενός αγριογούρουνου με ασημένιους χαυλιόδοντες και οπλές-λουστρίνια. Οι σκηνές βίας που ακολούθησαν δεν επιτρέπεται να περιγραφούν χωρίς να αλλάξει η σηματοδότηση καταλληλότητας του κειμένου για παιδιά άνω των 97,2 ετών. Στην τελευταία του εξόρμηση προτίμησε να ταξιδέψει διά θαλάσσης. Έπεσε, που λέτε, η τρύπια και τριαντοκτώ φορές μπαλωμένη βάρκα του,  θύμα των φοβερών σκαντζόχοιρων πειρατών που ονειρεύονταν να γίνουν αχινοί. Αφού έκλεψαν ό,τι πολύτιμο βρήκαν, βούλιαξαν τη βάρκα και την έστειλαν στον πάτο της θάλασσας όπου τη μετέτρεψαν σε νυχτερινό κέντρο μερικοί χίπηδες ροφοί. 

Ο Α.Τ. λοιπόν, κουρασμένος από τα ανέκδοτα, τα σατιρικά ποιήματα και τις κοροϊδευτικές ιστορίες που κυκλοφορούσαν γι' αυτόν αποφάσισε να γίνει ο ήρωας της περιοχής και να ελευθερώσει το μονοπάτι από το ζυγό του τρομερού αυτού συναχωμένου δέντρου. Πήρε λοιπόν το τσεκούρι του και πήγε να κόψει επιτέλους αυτόν τον εφιάλτη, που ήταν γεμάτος χλωροφύλλη. Με βήμα γοργό, που διακοπτόταν κάθε φορά που σκόνταφτε στα μακριά παπούτσια του, έφτασε μπροστά στο δέντρο που φτερνιζόταν, το οποίο τον υποδέχτηκε με μια γενναία μερίδα μίξας, χυμού και άλλων πρασινωπών χορευτικών υγρών. 

Η υποδοχή αυτή καθόλου δε πτόησε τον Α.Τ. ο οποίος με δύναμη και ρώμη σήκωσε το τσεκούρι και ετοιμάστηκε να φέρει αποφασιστικό χτύπημα κατά του φυτικού εφιάλτη που φυσούσε τη μύτη του σε ένα δρύινο χαρτομάντηλο(κελ ντεκαντάνς!). Το τσεκούρι όμως σταμάτησε στον αέρα. Και αφού έκανε ένα σύντομο διάλειμμα για να τους μεταφέρει τα νέα για τον καιρό και τα τελικά αποτελέσματα των αγώνων του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου της νότιας Βουργουνδίας, ανακοίνωσε πως δε δέχεται να συμμετάσχει στην εν λόγω εγκληματική ενέργεια δηλώνοντας πως είναι πασιφιστής αλλά και οικολόγος ακτιβιστής. 

Στις διαμαρτυρίες του Α.Τ. πως είναι ένα απλό τσεκούρι και ως εκ τούτου δε δύναται να επικαλείται τέτοιου είδους ευαισθησίες απάντησε με σωρεία μηνύσεων και εξωδίκων. Η υπόθεση οδηγήθηκε στο τοπικό δικαστήριο και ο δικαστής, φορώντας μια τήβεννο με ανοιχτό βε στο λαιμό και με ένα εντυπωσιακό σχίσιμο στο δεξιό μηρό απεφάνθη πως το τσεκούρι είχε δίκιο και έκρινε τον Α.Τ. ένοχο ανιδιοτελούς καιροσκοπίας, καταδικάζοντάς τον σε επταετή κατάποση χυμού νεραντζοκάρυδου το οποίο θα συλλέγει και θα ζυμώνει ο ίδιος ο δικαστής.

Έτσι έληξε άδοξα η προσπάθεια του Άτυχου Ταξιδιώτη να γίνει ήρωας μήπως και καταφέρει να αλλάξει αυτό το φρικτό όνομα που τον συνόδευε και να γράψει ένα κεφάλαιο στην άτυχη ζωή του. Και ζήσαν οι άλλοι καλά και αυτός μάλλον χειρότερα.