Θυμάμαι όταν ήμουν στη δευτέρα δημοτικού,το 1985 νομίζω,ανάμεσα στα άλλα μαθήματα,υπήρχε και αυτό της καλλιγραφίας.Δεν θυμάμαι να το ξανασυνάντησα αυτό το μάθημα δεύτερη χρονιά.Τα δικά μου γράμματα μοιάζουν με συνδυασμό σφηνοειδούς και Γραμμικής Α παρ'όλο που τα πήγαινα καλά εκείνη τη μία χρονιά στην καλλιγραφία.Νομίζω ότι είναι πράγματι κρίμα να χαθεί(αν δεν έχει γίνει ήδη)αυτή η τέχνη.Και είναι κρίμα να έχουμε ένα σύστημα παιδείας που διδάσκει πως ό,τι είναι καλαίσθητο είναι και άχρηστο.Μόνο το πρακτικό είναι σημαντικό.
Τέλος πάντων,ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα ένα πολύ όμορφο άρθρο,μιας καλλιγράφου,της Λένας Σεπτέμβρη,το οποίο και παραθέτω.
Από εδώ thessalonikiartsandculture.gr
Η καλλιγραφία πλέον είναι μία τέχνη, όπως η ζωγραφική, για παράδειγμα. Ο άνθρωπος ξέχασε να κάνει τα όμορφα γράμματα, ποιος να του τα διδάξει άλλωστε; Κι έτσι η καλλιγραφία περιορίζεται μόνο σε εκθέσεις τέχνης.
«...κι ερωτεύτηκε ο Πάπυρος την Πένα κι έφτιαξαν την Καλλιγραφία...»
Η Λένα Σεπτέμβρη είναι Καλλιγράφος.
Τέλος πάντων,ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα ένα πολύ όμορφο άρθρο,μιας καλλιγράφου,της Λένας Σεπτέμβρη,το οποίο και παραθέτω.
Από εδώ thessalonikiartsandculture.gr
Όταν το κάλλος συνάντησε τη γραφή γεννήθηκε μια όμορφη τέχνη, η καλλιγραφία...
Η καλλιγραφία πλέον είναι μία τέχνη, όπως η ζωγραφική, για παράδειγμα. Ο άνθρωπος ξέχασε να κάνει τα όμορφα γράμματα, ποιος να του τα διδάξει άλλωστε; Κι έτσι η καλλιγραφία περιορίζεται μόνο σε εκθέσεις τέχνης.
Κι αυτές οι εκθέσεις βέβαια, εννοείται, δεν λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα αλλά μόνο στο εξωτερικό.
Πράγματι, η καλλιγραφία είναι πολύ διαδεδομένη στο εξωτερικό. Εκεί υπάρχουν επαγγελματίες καλλιγράφοι, οι οποίοι δημιουργούν και εκθέτουν τα έργα τους.
Στην Ελλάδα, όπως όλα τα πράγματα αξίας, η τέχνη τής καλλιγραφίας έχει εγκαταλειφθεί για πάνω από σαράντα χρόνια. Στα σχολεία παλαιότερα δίδασκαν τους μαθητές να γράφουν όμορφα γράμματα με τον κονδυλοφόρο, θεωρήθηκε, όμως, ξεπερασμένο και καταργήθηκε. Διότι, δεν έχει αξία κάποιος να γράφει όμορφα.
Μπορεί να γράφει όπως θέλει, χωρίς να ενδιαφέρεται για την αισθητική πλευρά του ζητήματος. Άλλωστε, στην εποχή του υπολογιστή ποιος έχει ανάγκη να κάνει όμορφα γράμματα;
Ιστορική Αναδρομή
Η πιο αναγνωρισμένη μορφή καλλιγραφίας, το πιο διαδεδομένο καλλιγραφικό αλφάβητο ήταν το ρωμαϊκό, το οποίο συνδύαζε τρία αλφάβητα του αρχαίου κόσμου, το ελληνικό, το φοινικικό και το ετρουσκικό. Η ρωμαϊκή καλλιγραφία εκδηλώθηκε στη Ρώμη το 600 π.Χ., περίπου και η μορφή τους σε πρώτη φάση ήταν μόνο σε κεφαλαία γράμματα και εμφανιζόταν σκαλιστό σε τύμβους, πέτρες, ζωγραφισμένο σε τοίχους ή απλό για καθημερινή χρήση, πάντα σε κεφαλαία.
Τον 2ο και 3ο αιώνα μ.Χ., εμφανίστηκε στα μοναστήρια η γραμματοσειρά Uncial, ή οποία ήταν πιο εύκολη και εύχρηστη και την χρησιμοποιούσαν οι μοναχοί για να αντιγράψουν αποσπάσματα από τη Βίβλο σε άλλα βιβλία.
Αργότερα, με την εξάπλωση των λαών, τις κατακτήσεις, τις χώρες και άλλους παράγοντες που επηρέαζαν τη γραφή, η καλλιγραφία εξελίχθηκε σε πολλές καλλιγραφικές γραμματοσειρές όπως gothic, italic, carolingian, copperplate και διάφορες άλλες.
Ελληνικές γραμματοσειρές, οι οποίες έχουν παραμείνει από παλιά είναι η αρχαία ελληνική και η βυζαντινή σε πολλές παραλλαγές της. Η σύγχρονη ελληνική γραμματοσειρά, προσαρμόζει τα γράμματά της σε μία από τις άλλες δυτικές γραμματοσειρές που προαναφέρθηκαν.
Πολλοί άλλοι πολιτισμοί, που δεν στηρίζουν τα γράμματά τους στα αρχαία ελληνικά ή στα λατινικά, έχουν τη δική τους καλλιγραφία σε υπέροχες μορφές που πραγματικά μας θυμίζουν έργα τέχνης. Έτσι, πιο γνωστές στις μέρες μας καλλιγραφικές μορφές είναι η κινεζική και η αραβική. Παρατηρώντας τις, λόγω του ότι οι γραμματοσειρές τους μας ξενίζουν εμάς τους δυτικούς, συνειδητοποιούμε ότι πρόκειται για πραγματικά αριστουργήματα.
Η καλλιγραφία δεν χρησιμοποιεί απλές πένες που κυκλοφορούν στο εμπόριο αλλά ειδικές πένες καλλιγραφίας των οποίων βουτάς τη μύτη σε ειδικό μελάνι καλλιγραφίας.
Η Εικαστική μορφή της Καλλιγραφίας
Στην εικαστική της μορφή, η καλλιγραφία χρησιμοποιεί πινέλα, μύτη μπαμπού, φτερά και οτιδήποτε άλλο μπορεί να δημιουργήσει μύτη, ώστε να μπορείς να γράψεις, όπως επίσης χρώματα ζωγραφικής για να ζωγραφιστούν τα γράμματα.
Τελευταία, ο κόσμος κάνει μία επιστροφή στις αξίες, στην ουσία και στην ομορφιά που εκφράζεται με διάφορους τρόπους και ενδιαφέρεται για την καλλιγραφία. Είναι ενθουσιασμένος να βλέπει όμορφα γράμματα και η αλήθεια είναι ότι, ειδικά στην Ελλάδα, του είχαν λείψει πολύ. Πράγματι, ποιος δεν θα ήταν ενθουσιασμένος αν παραλάμβανε έναν φάκελο με καλλιγραφικά γράμματα στο εξωτερικό του; Και μόνος του ο φάκελος θα αποτελούσε ένα έργο τέχνης.
Μία από τις καλλιγράφους στην Ελλάδα είμαι και εγώ και έχοντας μεγάλη αγάπη για την όμορφη γραφή, καλλιέργησα αυτήν την τέχνη, σπουδάζοντάς την στην Αγγλία, τη χώρα της καλλιγραφίας.
Χρησιμοποιώ την αρχαία ελληνική, τη βυζαντινή και την πλάγια ελληνική γραμματοσειρά και δημιουργώ, όχι μόνο χειρόγραφα κείμενα αλλά και εικαστικά έργα καλλιγραφίας, αποτυπωμένα σε πίνακες, συνδυάζοντας τη ζωγραφική με την καλλιγραφία ή την εικαστική τέχνη με την καλλιγραφία.
Τα παραπάνω έργα είναι δικές μου δημιουργίες και αφορμή αυτού του άρθρου ήταν να γνωρίσει το κοινό αυτή την υπέροχη ξεχασμένη τέχνη!
«...κι ερωτεύτηκε ο Πάπυρος την Πένα κι έφτιαξαν την Καλλιγραφία...»
Η Λένα Σεπτέμβρη είναι Καλλιγράφος.
Επίσης συνιστώ ανεπιφύλακτα μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα της συγγραφέως
Πολύ ενδιαφέρον όμως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν δηλώνεται ξεκάθαρα ΠΟΙΟΣ έγραψε το άρθρο.
Απλά στο τέλος διαβασα ότι η Λένα Σεπτέμβρη είναι Καλλιγράφος.
Από πού αρχιζει το δικό της κείμενο ΑΚΡΙΒΩΣ;
Το διόρθωσα,ελπίζω να βγαίνει νόημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο είναι της κας Λένας Σεπτέμβρη και ξεκινά από το "Όταν το κάλλος..."
Λοιπόν ΔΕΝ είναι σαφές στον περαστικό αναγνώστη ΠΟΥ είναι το δικό σου σχόλιο και από ΠΟΥ αρχίζει το κείμενο της κ. Σεπτέμβρη. Δεν κατάλαβα πώς το διόρθωσες. Μάλλον δεν παίρνω πολλές στροφές. Μάλλον. Γράφεις μια φράση "από εδώ..." που δεν καταλαβαίνω αν αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο ή στην επόμενη...Δεν είμαι της σχολής της "δημιουργικής ασάφειας" και δυσκολεύομαι..συγνώμη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιόρθωσα το ότι δεν φαινόταν ξεκάθαρα ο συγγραφέας.Προφανώς το κείμενο αρχίζει μετά το "...το οποίο και παραθέτω". Ακολουθεί ο σύνδεσμος απ'όπου πήρα το κείμενο και στη συνέχεια το κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να είναι ξεκάθαρο τώρα.
Εγώ πάλι δεν είμαι και πολύ οργανωτικός τύπος γι'αυτό και τα όποια προβλήματα...
Εντάξει.Ευχαριστώ και ζητώ συγνώμη...για την ταλαιπωρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα της καλλιγραφίας καταπληκτικό σε προεκτάσεις...
Ε,σιγά την ταλαιπωρία!Είμαι λίγο χαοτικός ώρες ώρες και νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουν αυτό που έχω στο μυαλό μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν βρίσκεται λίγος χρόνος και για την καλλιγραφία στα σχολικά προγράμματα.
Δεν βρίσκεται χρόνος επειδή οι εκάστοτε ιθύνοντες ΔΕΝ επιθυμούν ο εγκέφαλος των παιδιών να οξυνθεί ΚΑΙ με την χρήση της καλλιγραφίας, και όχι μόνον αυτό...κατάργησε και ο άλλος (ο ΤΙΠΟΤΑΣ από περγαμηνές επιστημονικές) κατάργησε με μια... Μπαλταδιά, την Αριστεία.. ώστε...να ΜΗΝ υπάρχουν άριστοι σε αυτόν τον τόπο, διοτι....ειναι...αντιδημοκρατικό.. ΠΡΕΠΕΙ να έχουμε μόνο .ισοπέδωση μόνο προς τα κάτω..έτσι..διοτι το χαχολιστάν κυβερνιέται πιο εύκολα...μόνο οι κυβερνώντες να πηγαίνουν τα μοσχο... παιδάκια τους στα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία...εμείς οι λοιποί...ας πάμε να..κουρευόμαστε...ω μωρέ τωραα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒΑΡΕΘΗΚΑ ΤΟΣΗ ΚΩΜΩΔΙΑ!
ΤΟΣΟ ΕΜΠΑΙΓΜΟ ΤΟΝ ΒΑΡΕΘΗΚΑ!
ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ..
ΑΡΚΕΤΑ!
Μια γενικότερη παρατήρηση στο πολύ ενδιαφέρον θέμα της καλλιγραφίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ανθρώπινος πολιτισμός όσο "προοδεύει" γίνεται όλο και πιο αφηρημένος, πιο άυλος... και κατ' επέκταση πιο ουδέτερος. Είναι ουδετερότητα, έλλειψη προσωπικού χαρακτήρα η ομοιογραφία....
Κι άνθρωποι χρησιμοποιούν ολοένα και λιγότερο τα χέρια τους... για να πλέξουν, να μαστορέψουν, να ξεχορταριάσουν, να μαγειρέψουν... κι έτσι απομονώνονται από τον κόσμο και τον άλλο άνθρωπο...
Θα έλεγα ότι γίνεται όλο και πιο μηχανικός ο πολιτισμός μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά το θέμα της καλλιγραφίας δεν είναι παγκόσμιο.Και στην Ευρώπη και στην Ασία η καλλιγραφία αντιμετωπίζεται ως μια εξαιρετική τέχνη.Υπάρχουν σχολές,μαθήματα σε κάποια σχολεία κλπ.Στην Ελλάδα απλά καταργήθηκε.
Ίσως έχει να κάνει ότι τις τύχες της παιδείας διαχειρίζονται απλά μέτριοι και άχρηστοι άνθρωποι.
Οπότε πέφτει πάλι η ευθύνη στους πολίτες να αλλάξουν και αυτό.Αυτό όμως προϋποθέτει και πολλά άλλα πράγματα...