Και πολλοί άρχοντες πίστεψαν σε Αυτόν αλλά το έκρυβαν για να μη διωχθούν από τη Συναγωγή. Αγάπησαν τη δόξα των ανθρώπων από τη δόξα του Θεού...τι συγκλονιστική αφήγηση και αυτή. Αν και πίστευαν στον Χριστό, δεν τολμούσαν να μιλήσουν. Έτρεμαν μήπως χάσουν τη κοινωνική τους θέση, την πολιτική εξουσία, τις εμπορικές συναλλαγές. Κι αυτό δε συμβαίνει μέχρι σήμερα; Πόσοι από εμάς προδίδουμε τον Χριστό για να μη χάσουμε τις κοινωνικές μας επαφές; Πόσοι από εμάς, αν και εκκλησιαζόμαστε τακτικά, στην καθημερινή ζωή μας δεν καταπατούμε με χιλιάδες τρόπους τον λόγο του Κυρίου; Πόσες φορές η διοικούσα Εκκλησία, δε νερώνει τη διδασκαλία της για να μη χάσει την κρατική εύνοια; Γινόμαστε έτσι χλιαροί, κρυβόμαστε πίσω από διφορούμενες διατυπώσεις ή σιωπούμε. Όμως το βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννου βροντοφωνάζει στους αιώνες. Τους χλιαρούς θα τους ξεράσει ο Κύριος. Και το κρίσιμο ζήτημα. Δεν είμαστε θερμοί πιστοί όταν είμαστε φανατικοί. Δεν είμαστε θερμοί πιστοί όταν προάγουμε έναν στείρο ηθικισμό. Δεν είμαστε θερμοί πιστοί όταν καταντάμε ζηλωτές χωρίς επίγνωση. Θερμοί είμαστε όταν ακολουθούμε τον Χριστό. Όταν προσεγγίζουμε με αγάπη τους αμαρτωλούς και περιθωριακούς όπως εκείνος. Όταν δεν ξεχωρίζουμε τον πλούσιο από τον πτωχό. Προσοχή εδώ. Όταν δεν τους ξεχωρίζουμε. Όταν τους αγαπάμε και τους δύο εξίσου και όχι όταν μισούμε τον πρώτο ούτε όταν υποτιμούμε τον δεύτερο. Όταν αγωνιούμε για το ψωμί του διπλανού και όχι για το δικό μας. Όταν ζούμε ελεύθεροι από τα δεσμά της αμαρτίας και θέλγητρα του κόσμου τούτου. Όταν η επίδειξη για εμάς είναι αδιάφορη. Όταν δε μας αγγίζουν ούτε τα θετικά ούτε και τα αρνητικά σχόλια των ανθρώπων αλλά επιζητούμε μονάχα να ταυτίσουμε το θέλημά μας με εκείνο του Θεού.
Ας θερμάνουμε αυτή τη πίστη. Ας μη φοβηθούμε να γίνουμε αποσυνάγωγοι. Ας μη διαλέξουμε τη δόξα αυτού του κόσμου. Ας ζητήσουμε τη δόξα του Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου