Η πρώτη, όπως την αποκαλούμε, Ανάσταση γίνεται κρυφά, μυστικά. Ενώ η φύση όλη παραμένει ατάραχη, ενώ οι άνθρωποι γυρίζουν στις δουλειές τους, ο Χριστός αφού έχει κατέβει στα σκοτεινά δωμάτια του Άδη, αφού έχει ξεθεμελιώσει το βασίλειο του θανάτου και αφού έχει ελευθερώσει τους από αιώνες εκεί φυλακισμένους ανθρώπους, τις ψυχές τους, δίνει και τη χαριστική βολή. Ανασταίνεται, όχι -μόνο η ψυχή Του αλλά και το σώμα Του- και αφήνει το ερημωμένο τώρα μα κάποτε πανίσχυρο οχυρό του κάτω κόσμου. Ενώ όλα φαίνονται ίδια στον κόσμο όλα έχουν αλλάξει τόσο μα τόσο πολύ...
Και το βράδυ, αυτό που έγινε μυστικά το πρωί θα ανακοινωθεί με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο σε όλη τη Δημιουργία. Χριστός Ανέστη θα φωνάξουν οι πιστοί από άκρο σε άκρο του κόσμου. Η αλλαγή του κόσμου θα γίνει σε κάποιους τουλάχιστον, αντιληπτή. Το νέο θα διαδοθεί. Η υπόσχεση θα γίνει πραγματικότητα. Το φως θα νικήσει ολοκληρωτικά το σκοτάδι.
Όλες οι αλλαγές, για να έχουν ένα πραγματικό αντίκτυπο πρέπει να έχουν αφετηρία μυστική, εσωτερική. Μα και για να έχουν κάποιο νόημα θα πρέπει από το εσωτερικό, από το κλειστό να γίνουν φανερές, ανοιχτές. Να ανοιχτούν και να ανοίξουν για τον κόσμο όλο. Να τον αγκαλιάσουν και να τον περικλείσουν. Μόνο έτσι η Ανάσταση γίνεται από ένα απλό θαύμα, παγκόσμιο γεγονός, μόνο έτσι ελευθερώνεται ο άνθρωπος, μόνο έτσι αποκτά η ζωή νόημα και γεμίζει ελπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου