Ένας μυστικός μια οποιαδήποτε θρησκείας, χριστιανός, ινδουιστής, μουσουλμάνος, βουδιστής κλπ δε μπορεί παρά ελάχιστη σχέση να έχει είτε με έναν μελετητή των κανόνων και των κειμένων της θρησκείας αυτής είτε με έναν ζηλωτή της. Ενώ ο πρώτος καίγεται για την ένωση με τον Θεό, την εξερεύνηση αυτού που δε δύναται να εξερευνηθεί, τη βουτιά σε βάθη ωκεανού απύθμενου, ο δεύτερος ενδιαφέρεται περισσότερο να μη μολυνθεί με την οποιαδήποτε παράβαση ή επιμειξία ενώ ο τρίτος το μόνο που σκέφτεται είναι η με κάθε τρόπο εξάπλωση και επικράτηση της πίστης του. Και οι τρεις δρόμοι ενέχουν κινδύνους, όμως θεωρώ πως ο πρώτος είναι αυτός που αποδίδει καρπούς ανάλογους των κινδύνων του. Είναι και ο μόνος τρόπος να βιώσεις τη πίστη σου, ενώ η ασφάλεια των κανόνων και ο φανατισμός του ζηλωτισμού σε οδηγούν σε μια μάλλον άνυδρη πνευματική ζωή, η οποία ποτέ σχεδόν δε φτάνει να γίνει μυστική αλλά και πολλές φορές ξεπέφτει στον φτηνό μυστικισμό ή και φτάνει στον παραλογισμό. Οι θρησκείες στην κανονική τους μορφή δεν είναι ποτέ παράλογες αν και συχνά γίνονται υπέρλογες. Το υπέρλογο, η υπέρβαση της στενής λογικής, του υπάρχει ότι βλέπω, δεν έχει καμία σχέση με το παράλογο που αποτελεί απλά τη διαστρέβλωση της λογικής. Αυτόν τον τελευταίο διαχωρισμό ενώ οι μυστικοί τον κατανοούν εύκολα εντούτοις οι άλλες δυο κατηγορίες, σπάνια μπορούν να κάνουν τη διάκριση κι έτσι πέφτουν στον παραλογισμό και τελικά σε ένα ιδιότυπο θρησκευτικό αποκρυφισμό. Από την άλλη ο μυστικός οφείλει να είναι πολύ προσεκτικός αφού οι βουτιές σε πολύ βαθιά νερά, όπως γνωρίζει πολύ καλά ο σπουδαίος Ωριγένης κάνει συχνά την ανάβαση δύσκολη και οδηγεί στην απώλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου