Το ζόμπι της δημοσιογραφίας

 

Για να δούμε λίγο λοιπόν πως λειτουργεί το ζόμπι της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα. Δύο ειδήσεις.

Το σκάνδαλο το ΟΠΕΚΕΠΕ που διερευνά η εισαγγελία της ΕΕ και θα ρίξει τα ανάλογα πρόστιμα( τα οποία θα πληρώσουμε εμείς, ο λαός, κανείς υπεύθυνος δε θα τιμωρηθεί ή δε θα λογοδοτήσει) και το φιάσκο με τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά. Στο ένα παρουσιάζεται ο πρωθυπουργός ως αυτός που θα καθαρίσει τον ΟΠΕΚΕΠΕ διαλύοντάς τον, αυτός που είναι ο κύριος υπεύθυνος για το σκάνδαλο(κατά τον ίδιο τρόπο που η κυβέρνηση με τους περισσότερους μετακλητούς και τους περισσότερους διορισμούς εκτός ΑΣΕΠ θα αξιολογήσει το δημόσιο αίροντας την από 100 και πλέον χρόνων μονιμότητα ώστε να μπορεί η κάθε κυβέρνηση να βάζει και επίσημα τους δικούς της ή να εκβιάζει τους προηγούμενους ΔΥ) .

Στο δεύτερο τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα. Παρουσιάστηκε το θέμα με τίτλους σοκ ώστε όταν αποκαλυφθεί το μέγεθος της ήττας να μας έρθει πιο γλυκά. Έτσι χθες, μια ιστοσελίδα που ανάθεμα κι αν την ήξερε κανείς, έγραψε αργά το βράδυ πως δεν είναι τα πράγματα όπως τα παρουσίασαν αρχικά τα μέσα και την επομένη αυτό το "αφήγημα" το είχαν υιοθετήσει -λιγότερο ή περισσότερο- όλα τα ΜΜΕ της χώρας. Η αλήθεια βρίσκεται στη δήλωση του εκπροσώπου τύπου της Μονής:
( https://www.romfea.gr/diafora/70018-p-porfyrios-fragkakos-oi-monaxoi-ginontai-filoksenoymenoi-sto-spiti-tous )

Και τα δύο αυτά θέματα, το ένα είναι απίστευτο οικονομικό σκάνδαλο, το άλλο δείχνει την ανυποληψία της χώρας διεθνώς, ακόμα και σύμμαχες χώρες δε μας υπολογίζουν, θα ήταν αρκετά άλλες εποχές, αν όχι να ρίξουν την κυβέρνηση, να την κλυδωνίσουν αρκετά. Σήμερα όμως, με όλο αυτό το σύστημα το οποίο έχει ξεκινήσει να στήνει η ομάδα του σημερινού πρωθυπουργού από το 2016-17. στο τέλος θα παρουσιαστούν και ως επιτυχίες. Ή έστω "θυσίες για να πάμε μπροστά".

Και όπου "μπροστά" υποθέτω πως εννοούν την έξωση από τη κατοικία της, οικογένειας με παιδί ΑμεΑ. Ούτε σε εκείνη τη περίπτωση κουνήθηκε φύλλο.

Τέλος, όσοι προτιμούν κάθε φορά αντί για να ψηφίσουν, να πάνε για καφέ ή παραλία, αναμασώντας το "όλοι ίδιοι είναι"(κλασικό επικοινωνιακό κόλπο της κυβέρνησης επίσης και παλιό μάλιστα), τουλάχιστον όταν έρχονται οι διάφοροι λογαριασμοί, να έχουν την αξιοπρέπεια και την ευθιξία να μη γκρινιάζουν.